Ojca Świętego powitał arcybiskup delegat dla papieskiego sanktuarium Matki Bożej Różańcowej, Tommaso Caputo. Franciszek przeszedł przez wypełnioną wiernymi świątynię do ołtarza, gdzie pozostał na chwilę w milczeniu. Następnie wypowiedział słowa modlitwy, powierzając Maryi trudne sprawy tego regionu, prosząc o pokój i pojednanie oraz udzielił apostolskiego błogosławieństwa.

Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny Różańcowej w Pompejach należy do najstarszych miejsc kultu chrześcijańskiego na Półwyspie Apenińskim, a jego początki sięgają – według niektórych badaczy – czasów sprzed słynnego wybuchu Wezuwiusza w 79 r., który zniszczył całe miasto. Gdy powstały już regularne struktury kościelne, ziemie te należały do diecezji Nola. Gdy w 1740 r. miejscowi parafianie odbudowali zniszczony starożytny kościół parafialny pw. Najświętszego Zbawiciela, został on wyniesiony do rangi archiprezbiteratu.

W 1872 r. osiadł tam świecki katolik, prawnik Bartłomiej Longo (1841-1926), członek trzeciego Zakonu Świętego Dominika, który m.in. utworzył sanktuarium i liczne dzieła miłosierdzia. W 1894 ofiarował to miejsce papieżowi. Leon XIII przyjął darowiznę i bullą z 13 marca 1899 wyłączył sanktuarium spod jurysdykcji biskupa Noli, ogłaszając jej papieskim i podporządkowując je bezpośrednio Stolicy Apostolskiej. 20 marca 1926 r. Święta Kongregacja Konsystorialna nadała temu miejscu status „prelatura nullius” pw. NMP Różańcowej z Pompejów. Bartłomiej Longo zmarł w opinii świętości. Pogrzeb odbył się 7 października 1926 roku przy uczestnictwie rzeszy tłumów. Został beatyfikowany przez papieża św. Jana Pawła II 26 października 1980.

Obecnie jest to delegatura papieska dla Sanktuarium NMP Różańcowej z Pompejów – jedna z trzech tego rodzaju struktur, istniejących na terenie Włoch. Dwie pozostałe to delegatury dla Sanktuarium Świętego Domku z Loreto i dla Bazyliki św. Antoniego Padewskiego w Padwie. Wszystkie one są zarządzane przez delegatów papieskich w randze arcybiskupów, mających do dyspozycji rady administracyjne i kolegia rewizorów.