Pierwotnie Czeremcha była zwana Ożarowo, a później Czeremucha. W dokumentach lustracyjnych województwa podlaskiego z XVI i XVII w. była nazywana również Nurzec alias Czeremcha. Pierwsze wzmianki o tej miejscowości znajdujemy w dokumencie króla Zygmunta I Starego (1506-48) z 20 marca 1533 r., w którym jest mowa o uposażeniu kościoła kleszczelowskiego w 3 włóki ziemi zwanej Łuboczek pomiędzy polami wsi Czeremcha. Nadanie to potwierdził 25 maja 1562 r. król Zygmunt II August (1548-72). Przez wiele wieków wieś ta należała do parafii Kleszczele (1533-1957), o czym świadczą kolejne dokumenty: króla Jana II Kazimierza Wazy (1648-68) z 20 sierpnia 1658 r. oraz króla Augusta II Mocnego (1697-1733) z 28 listopada 1720 r.
Rozwój osady Czeremcha związany jest z wybudowaniem w latach 1903-05 linii kolejowej Wołkowysk - Hajnówka - Siedlce, która w Czeremsze tworzyła ważny węzeł kolejowy, z jedną z najstarszych w Polsce dróg żelaznych Brześć - Białystok - Grajewo (1867).
Pierwsze zgromadzenia liturgiczne były organizowane przy kapliczce Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej, którą postawił na placu przy torach kolejowych ks. Teodozjusz Żyliński (1873-1928), proboszcz kleszczelowski (1922-27). W czasach ks. Aleksandra Swerpla (1891-1962), proboszcza kleszczelowskiego (1930-48), najpierw zostało zrobione zadaszenie nad kapliczką, a w 1932 r. została zbudowana drewniana kaplica pw. Imienia Najświętszej Maryi Panny. Uroczystego poświęcenia dokonał 12 września 1932 r. bł. ks. Antoni Beszta-Borowski (1880-1943), proboszcz i dziekan bielski (1927-43).
W 1935 r. rozpoczęto wieloletnie starania o utworzenie samodzielnej parafii. W noc sylwestrową z 1942 na 1943 r. okupanci niemieccy spalili doszczętnie kaplicę. W latach 1943-46 nabożeństwa odprawiano w domach prywatnych. W 1946 r. urządzono kaplicę dojazdową (filia duszpasterska Kleszczel) w kamienicy Władysława Malinowskiego i Natalii Goworowskiej. Po prawnym przekazaniu na rzecz parafii domu i placu przez ich spadkobierców zaistniała możliwość utworzenia parafii.
Samodzielna parafia w Czeremsze pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski została erygowana 23 września 1957 r. przez ks. inf. Michała Krzywickiego (1895-1967), administratora apostolskiego diecezji pińskiej (1950-67).
Staraniem ks. Władysława Siekierko (1909-79), pierwszego proboszcza w Czeremsze (1956-62), 15 czerwca 1957 r. rozpoczęto rozbiórkę zniszczonej kamienicy. Pracami przy budowie nowej świątyni, wznoszonej na miejscu zburzonego domu, kierował brat księdza proboszcza inż. arch. Lucjan Siekierko (1919-2001). Poświęcenia nowego kościoła parafialnego pw. Matki Bożej Królowej Polski 21 września 1958 r. dokonał ks. prał. Bronisław Kiełbassa (1883-1961), dziekan bielski (1946-61). Uroczystej konsekracji dokonał 21 września 1971 r. (XVI Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego) bp Władysław Jędruszuk (1918-94), administrator apostolski diecezji pińskiej (1967-91). W latach 1986-89 zostały wstawione metalowe okna i witraże, pod kierunkiem ks. Mariana Wyszkowskiego (proboszcza w latach 1986-89). W 1994 r. staraniem ks. Henryka Bałdygi ogrodzono nowy cmentarz grzebalny.
Obok kościoła stoi dzwonnica metalowej konstrukcji, zbudowana w 1969 r. przez ks. Alfonsa Trochimiaka (1934-96), ówczesnego proboszcza (1965-70).

Bibliografia:
M. Drągowski, Dzieje rzymskokatolickiej parafii w Czeremsze, Drohiczyn 1994 (mps).

Porządek Mszy św.:
- niedziele i święta:
- kościół parafialny: 9.00, 11.30
- święta niebędące dniami wolnymi od pracy:
- kościół parafialny: 10.00, 17.00
Odpust w parafii: 3 maja, w uroczystość Matki Bożej Królowej Polski.
Nabożeństwo adoracyjne: piątek, V Niedziela Wielkiego Postu
Księgi metrykalne:
Księgi Chrztów: od 1957 r.
Księgi Małżeństw: od 1958 r.
Księgi Zmarłych: od 1958 r.