Reklama

Chleb z miłości

Jak co roku Caritas przygotowuje Wielkanocne Dzieło Pomocy dla najuboższych. Postarajmy się, by w naszych koszyczkach ze święconką nie zabrakło Chlebka Miłości, a na naszych stołach paschalika

Niedziela wrocławska 16/2011

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Płomień Zmartwychwstałego

Wielkanocne Dzieło Caritas jest akcją charytatywną, w ramach której, zabierając do domów paschaliki i Chlebki Miłości, składamy ofiary na najuboższe dzieci i rodziny naszej archidiecezji. - Wielkanocne Dzieło Caritas zaczynało się od rozprowadzania chlebków, które nazwano Chlebkami Miłości - mówi ks. Janusz Jastrzębski, dyrektor Caritas Archidiecezji Wrocławskiej. - Symbolizują one wrażliwość ludzi na potrzeby drugiego człowieka. Później przyszła myśl, podjęta przez dyrektorów Caritas w różnych częściach Polski, żeby oprócz chlebków zaproponować paschaliki: świece o różnej wielkości, rozprowadzane przez Caritas w całym kraju. One również są znakiem naszej wiary i zaangażowania religijnego, bo paschalik jest odzwierciedleniem Paschału uroczyście wnoszonego do naszych kościołów podczas Liturgii Wigilii Paschalnej. Te paschaliki mogą być w rękach osób uczestniczących w tej liturgii, jako znak Zmartwychwstałego Chrystusa. Można je również zapalić podczas śniadania wielkanocnego, zasiadając do niego z całą rodziną. Jest to dla nas czytelny symbol Chrystusa w domowym kościele. Wskazuje na dyspozycję rodziny, która zgromadzona przy wielkanocnym stole jest otwarta na pomoc innym.

Chleb z miłości

Paschaliki będą rozprowadzane w parafiach naszej archidiecezji od Niedzieli Palmowej. Chlebek będzie można nabyć od Wielkiego Czwartku do Wielkiej Soboty. Następnie poświęcony wraz z pokarmami przyniesionymi w sobotę wielkanocną trafi na nasze świąteczne stoły. Chleb Miłości to miniatura codziennie spożywanego chleba. Spożywany w czasie śniadania rezurekcyjnego, skłania do refleksji nad potrzebą dzielenia się. To taki znak jedności z ludźmi cierpiącymi głód. Zapakowany jest w pudełko, które może pełnić funkcję „całorocznej skarbonki dobroci”. Ofiary składane do skarbonki mogą być pomocą i wsparciem w momentach, gdy ktoś znajdzie się w potrzebie (członek rodziny, przyjaciel, sąsiad). Można też przynieść skarbonkę za rok i ofiarować podczas Świąt Wielkanocnych. Dary złożone w czasie akcji Wielkanocnego Dzieła Caritas zostaną przeznaczone na pomoc dzieciom i rodzinom dotkniętym ubóstwem. Zebrane środki pieniężne trafią do parafii oraz do Caritas Archidiecezji Wrocławskiej. - Wszystko to są dzieła miłosierdzia, nasze czyny, konkretne działanie wypływające z miłości do Boga i do ludzi. W ten sposób możemy realnie wspomóc najbardziej potrzebujących, stajemy się znakiem Bożej miłości dla innych ludzi. Uczestnicząc w Jałmużnie Wielkopostnej i Wielkanocnym Dziele uczymy także nasze dzieci, jak ważne jest dzielenie się z ludźmi, którzy mają jeszcze mniej od nas, jak ważne są wyrzeczenia i myślenie o drugim człowieku - podkreśla ks. Jastrzębski.

Co 3,6 sekundy...

Innym wielkopostnym dziełem, które szczególnie zwraca uwagę na wartość chleba i potrzebę niesienia pomocy, jest kampania przeprowadzana w marcu i kwietniu we wrocławskich szkołach przez Stowarzyszenie Oblacka Pomoc Misjom LUMEN CARITATIS: „3,6 s - z szacunku dla chleba”.- Pragniemy pokazać dzieciom i młodzieży skalę problemu głodu i niedożywienia, który często prowadzi ich rówieśników do śmierci, a także wskazać narastający problem marnotrawienia żywności i grymaszenia przy jedzeniu - wyjaśnia o. Bogusław Barański OMI, prezes Stowarzyszenia LUMEN CARITATIS. - Dzieci i młodzież często wyrzucają kanapki, które otrzymują od rodziców do szkoły lub nie chcą jeść posiłków przygotowanych przez rodziców. A w tym samym czasie co 3,6 sekundy jeden człowiek na świecie umiera z głodu. Wychowujmy więc młode pokolenie w szacunku dla chleba, który jest owocem ziemi i pracy rąk ludzkich. Niech nasza kampania będzie zaproszeniem dla każdego do dzielenia się chlebem z innymi i do wdzięczności Bogu za codzienny chleb, który jest jego darem. Pamiętajmy, szczególnie podczas świątecznych zakupów, aby kupować świadomie, czyli tylko to, co rzeczywiście jest potrzebne i co będzie w całości wykorzystane. Zaoszczędzony grosz można na przykład przekazać na dożywianie dzieci w Kamerunie i na Madagaskarze, wpłacając pieniądze na konto naszego Stowarzyszenia, nr konta 02 1440 1156 0000 0000 0990 2805 - przekonuje o. Bogusław.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2011-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Spłonął historyczny klasztor kartuzów we Francji

2025-11-03 16:55

[ TEMATY ]

pożar

klasztor

pl. wikipedia.org

Jeden z najstarszych klasztorów kartuzów we Francji spłonął doszczętnie i grozi mu zawalenie. Pożar, który wybuchł w niedzielę 2 listopada, zniszczył główny budynek dawnego klasztoru w Le Mont-Dieu we francuskich Ardenach, znanego pod wezwaniem Matki Bożej Ardenów, poinformowały francuskie media.

Według tych informacji, spacerujący w niedzielny poranek zauważyli dym unoszący się z budynku, który od 1946 roku jest zabytkiem i zaalarmowali straż pożarną. Pożar ugaszono dopiero po kilku godzinach, na razie nie wiadomo, co było jego przyczyną. Założony w XII wieku klasztor znajduje się na odludziu, w gęstym lesie. Został odbudowany w XVII wieku, jednak podczas rewolucji francuskiej mnisi zostali zmuszeni do opuszczenia klasztoru kartuzów. Nie zachowały się tam żadne dzieła sztuki ani cenne wyposażenie.
CZYTAJ DALEJ

Św. Hubert - prawda i legendy

Niedziela toruńska 44/2003

[ TEMATY ]

św. Hubert

en.wikipedia.org

Ponad 1200 lat dzieli nas od czasów, w których żył i działał św. Hubert. Właśnie ta różnica dwunastu wieków sprawiła, że na to, co o nim wiemy, składają się: prawda, legendy i mity. Prawdopodobnie urodził się w 655 r. w znanej i znakomitej rodzinie, na obszarze dzisiejszych Niderlandów. W wieku około 18 lat został oddany na dwór króla Frankonii, a tam poślubił córkę Pepina z Heristal, z którą miał przynajmniej jednego syna. Przez kilka lat pełnił życie pełne przygód jako rycerz. Później został kapłanem i uczniem św. Laparda, a po jego śmierci, ok. 708 r. objął po nim półpogańską diecezję Maastricht. Miał ogromne zasługi w nawracaniu na wiarę chrześcijańską swoich ziomków, którzy dotychczas czcili bożków germańskich. Zmarł w Liege około 727 r., gdzie pochowano go w tamtejszej katedrze. W 825 r. część jego relikwii przeniesiono do Andage, które od tej chwili otrzymało nazwę Saint Hubert. Kult św. Huberta bardzo szybko szerzył się w Europie. Jako patron myśliwych odbierał cześć od XI w., co szczególnie może dziwić, gdyż w najstarszych pismach brak informacji na temat jego działalności na niwie łowieckiej. W XIV w. kult św. Huberta połączono z elementami kultu św. Eustachego. Św. Eustachy żył na przełomie I i II w. Z tego okresu pochodzi słynna legenda o jeleniu. Św. Eustachy jeszcze jako Placydus był naczelnikiem wojskowym cesarza Trajana i oddawał cześć bożkom rzymskim. W czasie jednego z polowań ujrzał jelenia z krzyżem pośrodku poroża. Jeleń nakazał Placydusowi ochrzcić się i przyjąć imię Eustachy. Kult św. Eustachego popularny był zwłaszcza w Kościele wschodnim. Apokryfy o św. Hubercie przeniosły motyw jelenia na grunt chrześcijaństwa zachodniego, umieszczając je w realiach VII w. Mówi się, że gdy żona Huberta wyjechała do swojej umierającej matki, jej osamotniony mąż zaczął hulaszcze życie, a nade wszystko pokochał polowania, które zmieniły się w rzezie zwierzyny prowadzone bez umiaru. W trakcie jednego z takich polowań Hubert ujrzał wynurzającego się z kniei wspaniałego jelenia z krzyżem, jaśniejącym niezwykłym blaskiem pomiędzy pięknymi rozłożystymi rogami. Jednocześnie usłyszał nieziemski głos: „Hubercie! Dlaczego niepokoisz biedne zwierzęta i zapominasz o zbawieniu duszy?”. Wydarzenie to spowodowało wewnętrzną przemianę Huberta, który od tego momentu zmienił swoje życie. Kanonizowany po śmierci, został patronem myśliwych, a dzień jego śmierci i przeniesienia jego relikwii do klasztoru w Andagium - 3 listopada jest świętem myśliwych. Kolejne wątki kultu Świętego dodali pewnie sami myśliwi, którzy mają niezwykłą wyobraźnię. Ze względu na swoje życie, związane z radykalnym, gwałtownym nawróceniem, jest św. Hubert dzisiaj niezwykle popularny. Dynamizm jego życia i nawrócenia może utwierdzać w przekonaniu, że każdy z nas ma szansę zmienić swoje życie na lepsze, a dla każdego chrześcijanina głos z nieba: „Hubercie! Odmień swoje życie...” - jest wezwaniem do stawania się lepszym, bardziej doskonałym, świętym.
CZYTAJ DALEJ

Niepełnosprawni dla św. Jana Pawła II

2025-11-03 20:59

fot. Archiwum Caritas

Niepełnosprawni dla Jana Pawła II

Niepełnosprawni dla Jana Pawła II

Wśród świętych i błogosławionych, którzy są bliscy osobom z niepełnosprawnością wyjątkowe miejsce zajmuje św. Jan Paweł II. „Nasz papież” doświadczył, czym jest choroba, starość, niepełnosprawność i dlatego dobrze rozumiał ludzi cierpiących i słabych. Własnym życiem pokazał, jak w obliczu cierpienia można i trzeba być wiernym Chrystusowi.

Dziękując za dar świętego Jana Pawła II – Caritas Diecezji Rzeszowskiej na czele z Warsztatami Terapii Zajęciowej Caritas w Rzeszowie 24 października 2025 r. zorganizowała spotkanie osób z niepełną sprawnością. Rozpoczęło się ono Mszą św. w kościele Podwyższenia Krzyża świętego w Rzeszowie, której przewodniczył Biskup Rzeszowski Jan Wątroba. W okolicznościowym kazaniu arcypasterz Diecezji Rzeszowskiej przypomniał, że św. Jan Paweł II zawsze był blisko osób cierpiących, troszcząc się, aby podczas pielgrzymek spotkać się z nimi. Zwrócił także uwagę na misyjny aspekt pontyfikatu, zachęcając do włączenia się w dzieło misyjne. „Nie musimy wyjeżdżać na inne kontynenty, aby spełniać misyjną posługę. Wystarczy ofiarować swoją modlitwę i cierpienie w tej intencji, a Pan Bóg przyjmie ten dar” – mówił biskup Wątroba.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję