Rowerowy Szlak Papieski na Dolnym Śląsku upamiętnia pięciodniową wycieczkę ks. Karola Wojtyły z czwórką młodych naukowców z Krakowa, we wrześniu 1956 r. Szlak łączy dwie diecezje - legnicką i świdnicką, obie ustanowione przez Jana Pawła II. Odcinek świdnicki otworzyli na zamku Książ kard. Henryk Gulbinowicz i bp Ignacy Dec, ordynariusz świdnicki, 28 kwietnia 2008 r. W różnym czasie ks. Wojtyła odwiedził na tych terenach także wiele miejsc kultu. W Starych Bogaczowicach, niedaleko Wałbrzycha, w pomieszczeniach zajmowanych wówczas przez siostry urszulanki szare, wygłosił w 1958 r. referat w czasie rekolekcji zamkniętych dla animatorów duszpasterstw akademickich z całej Polski. Na terenie diecezji świdnickiej jest także Szlak Papieski pieszy, otwarty w 2006 r. przez bp. Deca w Czermnej - siedem dni wędrował nim ks. Karol Wojtyła przez całą Kotlinę Kłodzką, aż do Góry Iglicznej, gdzie w sanktuarium „Maria Śnieżna” odbiera cześć cudowna figurka Matki Bożej, koronowana przez Ojca Świętego we Wrocławiu w 1983 r.

Przebieg Szlaku Papieskiego

został odtworzony na podstawie notatek i wspomnień uczestników wycieczki z września 1956 r., oraz wpisów ks. Wojtyły do parafialnych ksiąg posług kapłańskich. Na trasie Szlaku znajdują się: w diecezji legnickiej - Bolesławiec, Lubomierz, Świeradów-Zdrój, Szklarska Poręba, Sobieszów i Chojnik (tu Szlak otworzył w czerwcu 2007 r. biskup Stefan Cichy, ordynariusz diecezji legnickiej), Jelenia Góra, Karpacz i Karpacz Górny, Kowary, Kamienna Góra - Krzeszów. W diecezji świdnickiej: Szczawno-Zdrój - Wałbrzych - Świebodzice - Książ i Świdnica, skąd po modlitwie w katedrze ks. Wojtyła pociągiem odjechał do Krakowa.

Spotkanie organizacyjne Szlaku Papieskiego

przedstawicieli różnych środowisk z rejonu Kotliny Jeleniogórskiej i Wałbrzyskiej, sponsorowane przez Dyrekcję Przedsiębiorstwa „Zamek Książ”, odbyło się z inicjatywy Fundacji Szlaki Papieskie z Krakowa w lutym 2007 r.
Zapadła wówczas decyzja, realizowana później konsekwentnie, o wytyczeniu i oznaczeniu Szlaku.

Jak to niegdyś z tym Książem było..

Książ jest po Wawelu i Malborku największym zamkiem w Polsce i jednym z największych w Europie. Stoi na stromym skalnym grzbiecie, otoczony Parkiem Krajobrazowym. Droga prowadzi do niego z jednej tylko strony. Był największą twierdzą w regionie, nazywaną „kluczem do śląskich wrót”. O budowie tego jednego z wielu zamków obronnych wzniesionych przez księcia świdnicko-jaworskiego Bolka I Surowego z rodu Piastów wspominają dokumenty z XIII wieku. Po śmierci księżnej Agnieszki - wdowy po Bolku, w 1392 r. zamek wraz z całym księstwem przeszedł na mocy układu sukcesyjnego pod władzę króla czeskiego Wacława IV. W 1497 r. Władysław Jagiellończyk sprzedał Książ. W 1509 r. zamek wraz z okolicznymi dobrami przejął Konrad I von Hochberg i Książ stał się odtąd dziedziczną własnością rodu. Hochbergowie przebudowywali go i znacznie powiększyli. Ród był najbogatszy w Europie. Należały do niego ogromne obszary Śląska aż po Pszczynę, gdzie do dziś można oglądać doskonale zachowane wnętrza zamku. W 1848 r. Hochbergowie otrzymali tytuł książęcy i przyjęli nazwisko von Pless. W 1891 r. Jan Henryk XV poślubił w opactwie Westminster w Londynie słynną z urody i wdzięku Marię Teresę Oliwię Cornvallis-West - znaną potem jako ekscentryczna księżna Daisy. W latach 1907-38 książę znacznie rozbudował zamek, po raz ostatni w jego historii. Wkrótce jednak wybuchła II wojna światowa i w 1941 r. posiadłość skonfiskowały wojska hitlerowskie (synowie Daisy i Jana Henryka służyli w armii brytyjskiej i polskiej). Prawdopodobnie w 1943 r. paramilitarna organizacja „Todt” przygotowywała w zamku jedną z głównych kwater Hitlera. Naziści ograbili Książ z dzieł sztuki, zniszczyli wygląd pierwotny wnętrz i ich wystrój przez liczne przebudowy. Po wojnie, do sierpnia 1946 r. stacjonowały w zamku wojska sowieckie, które dokonały dzieła zniszczenia, grabiąc i dewastując; została wtedy zniszczona cenna książańska biblioteka. Do momentu zabezpieczenia przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków (w 1956 r.) - zamek stał opustoszały i niszczejący.
Od 1991 r. nowym właścicielem jest gmina Wałbrzych, która powołała Spółkę z o.o „Zamek Książ”. Działają w niej Centrum Europejskie oraz Książański Instytut Naukowo-Badawczy, które współpracują na polu naukowym i wydawniczym z uczelniami wyższymi w Polsce, Niemczech i Czechach. Są tu też restauracje, hotel i stadnina.

We wrześniu 1956 r. ks. Wojtyła

z towarzyszącymi mu w wycieczce rowerowej osobami oglądali zamek Książ, ale nie było wtedy możliwości zwiedzania wnętrz. W 2008 r. Dyrekcja Zamku podjęła starania o upamiętnienie tego śladu sprzed pół wieku. Koszty uroczystości i pamiątkowej tablicy poniosła księżna Viola von Hohenzollern z Niderlandów, przedstawicielka znakomitej europejskiej rodziny arystokratycznej. Koncelebrze w zamkowej kaplicy przewodniczył kard. Henryk Gulbinowicz, homilię wygłosił bp Ignacy Dec. Następnie obaj dostojnicy poświęcili tablicę pamiątkową na ścianie budynku w Książu i dla Domu Sióstr de Notre Dame ze Świebodzic, gdzie w czasie tej samej wycieczki ks. Wojtyła nocował. W uroczystości uczestniczyli liczni duchowni i siostry zakonne, przedstawiciele świata nauki, kultury i polityki. Z Krakowa przybyła też uczestniczka wycieczek w Sudety i wielu innych wypraw - pieszych i rowerowych z ks. Karolem Wojtyłą - profesor fizyki Uniwersytetu Jagiellońskiego Antonina Kowalska, która brała udział w seminariach Nauka-Religia-Dzieje w Castel Gandolfo; dyskusjom tym przysłuchiwał się i brał w nich udział Jan Paweł II.
W reprezentacyjnej sali Maksymiliana w czasie laudacji ogłoszono utworzenie Instytutu Jana Pawła II w Zamku Książ, który będzie współpracował z Fundacją „Nie lękajcie się!” z Krakowa. Prezesem został pierwszy biskup świdnicki ks. prof. Ignacy Dec.
Pisząca tę relację w swojej wypowiedzi przybliżyła ideę Szlaków Papieskich i historię ich powstania na Dolnym Śląsku. Na zakończenie krakowski Teatr „Hagiograf” im. św. Teresy z Lisieux zaprezentował montaż słowno-muzyczny oparty na poezji Karola Wojtyły.
Uroczystości towarzyszyła piękna słoneczna pogoda.