Reklama

„Światłość świata”

Po raz pierwszy w historii obecnego pontyfikatu Papież zgodził się na tak osobisty i bezpośredni wywiad rzekę. Książka ukazała się po polsku 13 stycznia 2011 r. w wydawnictwie „Znak”. Tę książkę koniecznie trzeba przeczytać

Niedziela Ogólnopolska 3/2011, str. 14

„Światłość świata” tłum. Piotr Napiwodzki Wydawnictwo „Znak” 2011

„Światłość świata” tłum. Piotr Napiwodzki Wydawnictwo „Znak” 2011

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W ostatnim tygodniu lipca zeszłego roku niemiecki dziennikarz Peter Seewald przez sześć dni (godzinę dziennie) rozmawiał z Benedyktem XVI w Castel Gandolfo o najważniejszych problemach współczesnego świata i Kościoła katolickiego. Z tych materiałów powstał niepowtarzalny wywiad, w którym Papież nie unika odpowiedzi na trudne pytania. A zatem jest w tej książce mowa m.in. o etyce seksualnej, przypadkach molestowania dzieci przez duchownych, zdjęciu ekskomuniki z biskupów lefebrystów, ekumenizmie, sekularyzacji świata, kryzysie finansowym oraz zagrożeniach, jakie niesie współczesna stechnicyzowana cywilizacja.
Benedykt XVI pojawia się w „Światłości świata” jako człowiek głębokiej i prostej wiary. „Proste jest prawdziwe - a prawdziwe jest proste”, jak sam mówi. Fundamentem tej wiary jest „Jezus Chrystus, Jednorodzony Syn Ojca, poczęty z Ducha Świętego”. Jednocześnie czytelnik dowiaduje się wielu ciekawych rzeczy o Papieżu jako człowieku, a nie tylko jako przywódcy Kościoła katolickiego. Następca św. Piotra burzy w książce mit „pancernego kardynała”.
Książka składa się ze wstępu, trzech części (są one pokrótce omówione poniżej), podzielonych na sześć paragrafów każda, oraz dodatku, gdzie m.in. znajdziemy biografię i kronikę obecnego pontyfikatu.

Znaki czasu

Reklama

Taki tytuł nosi pierwsza część wywiadu. Papież opowiada o początkach pontyfikatu i życiu w Watykanie. „Co się tyczy papieża, to jest on także jedynie prostym żebrakiem przed Bogiem - nawet bardziej niż inni ludzie”.
Peter Seewald wypytuje Benedykta XVI m.in. o skandale nadużyć seksualnych, które miały miejsce w Kościele. Zdaniem Papieża, trzeba nam na nowo „uczyć się wolności, która jest odpowiedzialnością”, by wyjść z tego kryzysu.
W tej części jest też mowa o globalnej ekologicznej katastrofie, jaka grozi ludzkości na skutek niekontrolowanego postępu naukowo-technicznego, eksploracji bogactw naturalnych oraz nieliczenia się w nauce z normami moralnymi. Kościół ma budzić ludzkie sumienia, byśmy zatroszczyli się o nasz wspólny dom, jakim jest Ziemia.
Ponadto w „Znakach czasu” jest mowa o wszechogarniającej nas dyktaturze relatywizmu. Jedynym zaś remedium jest po prostu nawrócenie. „Z nawróceniem związana jest konieczność, aby Bóg znowu znalazł się na pierwszym miejscu. A także, aby na nowo pragnąć wsłuchiwać się w słowa Boga, aby uznać je za coś realnego i pozwolić im oświecać nasze życie” - mówi Benedykt XVI.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Pontyfikat

Druga część książki dotyczy ważnych tematów podejmowanych przez Benedykta XVI podczas jego pontyfikatu. Jest w niej mowa m.in. o ekumenizmie i niełatwym dialogu z islamem. Jeśli chodzi o ten pierwszy, to „gdy papież zajmuje stanowisko w sprawie wielkich etycznych problemów, świat uznaje to za głos chrześcijaństwa. Także sam papież stara się o to, aby w tych sprawach mówić w imieniu wszystkich chrześcijan, a nie opierać się na tym, co specyficznie katolickie, bo na to jest miejsce gdzie indziej” - mówi Benedykt XVI.
Opowiada też o swoim stylu przepowiadania Ewangelii, o relacjach do „ojców w wierze”, jakimi są wyznawcy religii mojżeszowej, oraz o swoich apostolskich podróżach. W tym kontekście, porównywany do poprzednika, odpowiada: „Po prostu powiedziałem sobie: jestem tym, kim jestem. Nie próbuję być kimś innym. Co mogę dać, daję, a czego nie mogę dać, tego też nie próbuję dawać”. Ta część książki kończy się paragrafem zatytułowanym „Przypadek Williamsona”.

Dokąd zmierzamy?

Reklama

Wydaje się, że ostatni rozdział wywiadu jest najważniejszy. Podejmując ważkie problemy współczesności, którym Kościół chce zaradzić, Papież mówi, że „żyjemy w epoce, w której konieczna jest nowa ewangelizacja; w której Ewangelia powinna być głoszona w swojej wielkiej, ciągle aktualnej racjonalności, a zarazem głoszenie to winno mieć moc przekraczającą to, co racjonalne, aby docierać w nasze myślenie i rozumienie”.
Benedykt XVI mówi też o swojej maryjnej pobożności - w podrozdziale zatytułowanym „Maryja i posłanie z Fatimy”. Wypowiada się również nt. swoich książek o Jezusie Chrystusie i wiarygodności Ewangelii, dzięki której poznajemy prawdziwe Boże oblicze.
Jeśli zaś chodzi o przyszłość, to „nie możemy ustalić, kiedy świat dojdzie do swojego końca. Chrystus sam mówi, że nikt tego nie wie, nawet Syn. Musimy jednak ciągle być w pobliżu Jego przyjścia - i przede wszystkim, mimo przeciwności, być pewni, że On jest blisko”.
Jest rzeczą niezwykle trudną skrótowe zaprezentowanie tematów poruszanych w omawianej książce. Papież na każdej stronie tego bardzo żywo prowadzonego wywiadu wykazuje się zachwycającą erudycją i wielką biegłością nie tylko w zagadnieniach teologicznych, ale zupełnie świeckich. Opowiada o niełatwym wejściu w rolę następcy sługi Bożego Jana Pawła II, do którego często nawiązuje. Wspomina swoje pielgrzymki i odnosi się do krytycznych słów skierowanych pod swoim adresem. Na pewno warto przeczytać tę poruszającą książkę.

* * *

„Posłanie Benedykta XVI jest dramatycznym apelem do Kościoła i świata, do każdego z osobna: musimy robić nadal to, co niemożliwe - wzywa. Ludzkość stoi na rozdrożu. Czas na zastanowienie się. Czas na zmianę. Czas na nawrócenie. Niezachwianie stwierdza: «Jest wiele problemów, które wszystkie domagają się rozwiązania, jednak nie będą rozwiązane, dopóki Bóg nie znajdzie się w centrum i na nowo nie stanie się widoczny w świecie»” - pisze Peter Seewald we wstępie do wywiadu z Benedyktem XVI.

Peter Seewald (ur. 1954) - niemiecki dziennikarz i pisarz. Współpracował z gazetami „Der Spiegel”, „Stern” oraz „Süddeutsche Zeitung”. Autor przetłumaczonych na 16 języków książek-wywiadów z Josephem Ratzingerem, obecnym papieżem Benedyktem XVI - „Sól ziemi” oraz „Bóg i świat”. Pod wpływem tych rozmów powrócił wraz z rodziną do Kościoła katolickiego. Mieszka w Monachium.

2011-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Jak się zachować kiedy ktoś przy nas umiera?

2025-10-31 08:44

Diecezja Bielsko-Żywiecka

Każda śmierć kliniczna to fascynująca historia czyjegoś powrotu. Człowiek, którego uznano za zmarłego, słyszy modlitwę nad swoim ciałem… i wraca. Jeśli to możliwe — co to mówi o sensie życia, który gubimy w biegu? Każdy z nas kiedyś stanie przy łóżku kogoś, kogo kocha. Ten odcinek pomoże Ci nie bać się tej chwili.

Usłyszysz historię śmierci klinicznej, która odmieniła życie pewnego człowieka, anegdotę o Albercie Einsteinie, który zapomniał, dokąd jedzie, oraz poruszające słowa Woody’ego Allena o braku sensu życia. Zobaczysz też, jak spotkanie kanclerza Konrada Adenauera z Billym Grahamem prowadzi do pytania, które każdy z nas musi sobie kiedyś zadać: Czy wiem, dokąd zmierzam?
CZYTAJ DALEJ

Zdewastował i okradł kościół w Żorach. Na koniec wypił... wino mszalne

2025-10-31 15:10

[ TEMATY ]

zdewastował

okradł

kościół w Żorach

wino mszalne

Komenda Miejska Policji w Żorach

38-latek zdewastował i okradł kościół w Żorach

38-latek zdewastował i okradł kościół w Żorach

Żorscy policjanci ustalili i zatrzymali 38-letniego mieszkańca miasta, który włamał się do kościoła przy ulicy Boryńskiej. Mężczyzna zdewastował wnętrze zakrystii i skradł pieniądze ze skarbonek oraz wino mszalne. Przeglądając zapis monitoringu okazało się jednak, że wino... wypił na miejscu - poinformowała Komenda Miejska Policji w Żorach.

Jak podają funkcjonariusze, w miniony piątek około 6.00, policjanci z Żor zostali wezwani do jednego z kościołów przy ulicy Boryńskiej, gdzie miało dojść do włamania. Zgłaszający zdarzenie kościelny, zauważył otwarte drzwi wejściowe oraz uszkodzone drzwiczki skarbonki na ofiary. Wnętrze zakrystii nosiło ślady plądrowania – porozrzucane były sutanny i inne przedmioty liturgiczne co wskazywało, że włamywacz przeszukiwał pomieszczenie.
CZYTAJ DALEJ

Sagrada Família w Barcelonie ma już najwyższą na świecie wieżę kościelną

2025-10-31 18:25

[ TEMATY ]

wieża

Barcelona

Sagrada Família

Adobe Stock

bazylika Sagrada Familia w Barcelonie

bazylika Sagrada Familia w Barcelonie

Znajdująca się jeszcze w budowie Sagrada Família w Barcelonie, może już poszczycić się najwyższą wieżą kościelną na świecie. Na Wieży Jezusa Chrystusa słynnej na całym świecie bazyliki zostały zamontowane 30 października dolne elementy krzyża. Według budowniczych, centralna wieża kościoła ma teraz wysokość 162,91 metrów, przewyższając po raz pierwszy katedrę w Ulm w Niemczech. Ukończona w 1890 roku wieża katedry w Ulm ma 161,53 metrów wysokości.

Montaż pierwszego segmentu krzyża oznacza początek ostatniej fazy budowy najwyższej wieży Sagrada Família. Dolne ramię krzyża mierzy 7,25 metra i waży 24 tony. Od lipca znajdowało się na platformie o wysokości 54 metrów nad nawą, gdzie przygotowywano je do montażu. Po ukończeniu krzyż będzie miał 17 metrów wysokości i 13,5 metra szerokości, mniej więcej tyle, co pięciopiętrowy budynek. Wieża ma osiągnąć całkowitą wysokość 172,5 metra.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję